Dalekopis - kodowanie znaków

[reset]

Siema wszystkim obecnym na starym forum
Dorwałem jakiś czas temu dwa stare niemieckie dalekopisy, tutaj ich "prezentacja" - https://www.youtube.com/watch?v=DR-6WhCnC8g

Zastanawia mnie w jaki sposób to urządzenie koduje znaki, tzn wyczytałem gdzieś, że transmisja odbywa się 5 bitami, jednak nie znam ich kombinacji by uzyskać poszczególne literki, miał ktoś kiedyś styczność z czymś takim? Chodziło mi po głowie, by podłączyć to pod PC i używać jako klawiatury (for fun oczywiście).

[Dizzy9]

Początkowo, dalekopisy używały popularnego kodowania Baudot który używa on 5 impulsów elektrycznych (bitów) do transmisji danych. Kiedy Zaczęli wprowadzać dalekopisy poza USA, trzeba było dodać większą ilość znaków i, zależnie od regionów, wprowadzali inne protokoły. W niemczech używany był EDT który używa już 7 bitów do przekazywania informacji. Nie udało mi się dotrzeć do dokładnej specyfikacji EDT, więc nie wiem, jakie bity odpowiadają jakim znakom.
Co do samych dalekopisów, fajne urządzenia, ale nie wiem jak można by je podłączyć do PCta.
No i propsy dla Chruma za ładnie nagrany materiał.

[Ryan]

Moim skromnym zdaniem...  Jeżeli chodzi o starszy model, który używał taśmy do wydruku tekstu, jeżeli nie jest to zwykły papier, to prawdopodobnie jest on pokryty warstwą aluminium, wygląda tak jakby się srebrzył, jak drukareczka ZX Spectrum papieru takiego nie dostaniesz już nigdzie, chyba że gdzieś pozostały w hurtowni jakieś zapasy w NRD Oszczędzaj ją A jeżeli chodzi o oba modele, i kodowanie znaków. Zakładam że oba modele korzystają ze standardowej tabeli ASCII. A jeżeli tak nie jest, to możesz łatwo wszystko sprawdzić, i napisać prosty program to przekodowywania znaków. Jak to możesz sprawdzić? To dość proste Podłącz mikrofon do PC, włącz program Audiocity, naciśnij literkę "A" lub jakąkolwiek inną, nagraj dźwięk jaki się wydobywa, i albo napisz prg, który będzie tobie wychwytywał każde literki i wyrzucał na ekran, albo możesz pokusić się o zbudowanie demodulatora, który dźwięk będzie demodulował na zwykły ciąg bitów [prawdopodobnie 7 bitów]. Zależy co uznasz za łatwiejsze Jedno muszę przyznać, sprzęcik zacny Tutaj masz też filmik opisujący jak działała taka komunikacja w 5'ciu i 7'miu bitach
https://www.youtube.com/watch?v=JafQYA7vV6s


Pozdro!
Ryan

[dic-sc7]

Bardzo ciekawe aparaty, ale nie można ich nazwać dalekopisami.
Według starej klasyfikacji , są to aparaty telefoniczne specjalne.  
Dalekopis wykorzystuje linie telegraficzną, a nie telefoniczną. Poza tym ma zubożony alfabet;
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x z ą ę ł 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 ,  . - : = / odstęp
Posiada także funkcje specjalne;
Znak: czynności:
Litery: odbiór w grupie liter
Cyfry: odbiór w grupie cyfr
Powrót wózka: rozpoczęcie drukowania od początku wiersza
Nowa linia: przesunięcie drukowania o jeden wiersz
Kto tam: wezwanie do uruchomienia tzw. Znamiennika(nadaje automatycznie skrócony adres odbiorcy)
Dzwonek: sygnał do przywołania obsługi  
Ogólnie zasada działania wykorzystuje właściwości sygnałów prądu elektrycznego i specjalne kodowanie.
Alfabety telegraficzne wykorzystywane to Morse'a, pięcioelementowy czy siedmiojednostkowy.
Czyli naciskając np. literę s, w dalekopisie na stacji A włączamy nadajnik dalekopisu, którego styki modulacyjne wytworzą serie następujących po sobie siedmiu elementów prądowych i bezprądowych, stanowiących zakodowaną literę s według alfabetu telegraficznego nr 2(międzynarodowy). O ile jeszcze dobrze pamiętam ze szkoły, to wartość prądowa około 40mA, a przerwa 20ms. Ostatni działający dalekopis widziałem na poczcie w Ciechocinku około roku 2001.
Co ciekawe, często w duecie z dalekopisem stosowano pomocniczy aparat telefoniczny cb tzw. sztywny(awaryjnie).
Te wynalazki wykorzystują raczej kod wieloczęstotliwościowy.